Czym jest miłość? I czego wymaga od darzących się nią osób?
Kiedyś stanowiła inspirację dla artystów, była też czynnikiem pchającym niektórych w różne szaleńcze wyzwania, będące miłosnym aktem gotowości poświęcenia się dla tego uczucia.
Dziś również zadajemy sobie pytania:
Co z tą miłością w związku?
Czy z czasem zmienia się w przywiązanie? Czy należy ją co jakiś czas reaktywować, pobudzać, podsycając namiętność, czy może wyraża się ona w codziennych uprzejmościach, drobnych gestach z odczuwalnym autentycznym zaangażowaniem we wspólną drogę?
Robert J. Sternberg – amerykański psycholog i psychometra – w 1985 roku przedstawił teorię miłości opartą na założeniu, że jest ona uczuciem, ale może przybierać różne barwy w zależności od układu trzech czynników, takich jak: ZAANGAŻOWANIE, INTYMNOŚĆ (bliskość) oraz NAMIĘTNOŚĆ (pasja).
Rys. 1
Opracowanie własne na podstawie ww. teorii Sternberga
Jak widać, podstawowe założenia Sternberga w teorii miłości zakładają, że jeśli w naszej relacji współistnieją określone czynniki, to wynik bywa odmienny:
Rys. 2
Opracowanie własne
Rys. 3
Opracowanie własne
Rys. 4
Opracowanie własne
Miłość doskonała to miłość łącząca uczucie bliskości (intymność), namiętność i zaangażowanie.
Intymność, bliskość rozumiana jest jako dbanie o dobro partnera(-ki), dawanie sobie wzajemnie wsparcia, zrozumienia i szacunku. Intymność służy wytworzeniu więzi, wzajemnej zależności, w której obydwoje partnerzy znajdują przyjemność i zaspokojenie swoich potrzeb np. przynależności, zainteresowania, wysłuchania, spędzania wspólnie czasu.
Zaangażowanie to intencja i działanie w kierunku przekształcenia relacji w stały związek oraz jego utrzymywania nawet w sytuacji wystąpienia trudności. Wzajemne interesowanie się sobą, wspólne plany, patrzenie w tym samym kierunku. Dbałość o trwałość tej relacji, a nie o to, kto w sytuacji konfliktu posiada rację.
Namiętność występuje wtedy, gdy partnerom towarzyszą silne emocje – zarówno pozytywne, takie jak: pożądanie, zachwyt, uwielbienie, ale także te określane jako negatywne, niechciane, jak: lęk, zazdrość, tęsknota, zaborczość. Intencja i działania partnerów jednoznacznie skierowane są na fizyczną bliskość i wspólne przeżywanie erotycznych uniesień.
Poniżej przedstawiam dynamikę tych trzech składników. Wykres pokazuje, jak występowanie i intensywność zaangażowania, intymności i namiętności zmienia się z upływem czasu w związku.
Hiperwysoka namiętność nierzadko po kilku latach zupełnie wygasa i dobrze jest ją w sobie ponownie odnaleźć, podsycić, by rozpocząć jej drugi cykl, będąc nadal razem.
Intymność wzrasta bardzo długo, kiedy następuje faza poznawania, zachwycania się sobą. Partnerzy są skłonni odkryć przed sobą także swoje słabości – bez lęku, że zostaną odrzuceni. Pojawia się pewność, stabilność. Następnie ona nieco maleje. W niektórych kwestiach może zmaleć również nasze zaufanie, często z uwagi na to, że znamy też swoje słabe strony. Maleje ono również w momencie, kiedy dojrzewamy do tego, że będąc razem, wolimy jednak więcej czasu spędzać osobno, zajmując się tym, co nas interesuje, nie zmuszając do tego partnera. Jednocześnie mając poczucie bezpieczeństwa z posiadania stabilnej relacji, potrzeba przynależności jest zaopiekowana.
Zaangażowanie w związku rośnie w miarę czasu i realizowania wspólnych zamierzeń, budowania wspólnego życia, snucia i finalizowania planów. Zaangażowanie daje nam pewność, przekonanie, że wspólnie chcemy tworzyć tę relację i ją rozwijać. Maleje ono z czasem, podobnie jak intymność, ale wolniej – z uwagi na skupienie się na indywidualnych motywatorach i pasjach partnerów. Często budzi to zrozumienie (a nie niepokój), że nie musimy zawsze iść wspólnie w równym tempie.
Tab. 1
Opracowanie własne
Dajcie sobie czas, w którym poczujecie zarówno zaangażowanie, intymność jak i płomienną namiętność. Nie tylko przy okazji Walentynek ☺
Zastanówcie się po lekturze mojego krótkiego artykułu, jakiego składnika chcielibyście więcej w swojej miłosnej miksturze, aby Wam bardziej smakowało wspólne życie?
Warto zapytać Siebie:
- Kiedy ostatnio przytuliłem(-am) swoją partnerkę/partnera?
- Kiedy zrealizowaliśmy jakieś wspólne marzenie, cel, plan?
- Kiedy mieliśmy randkę? Jaka ona była?
- A także zapytać swojego partnera(-kę), czy w związku z Tobą czuje się wysłuchany(-a), wspierany(-a), zauważony(-a), zaopiekowany(-a)?
Jeśli tak, to dbajcie o Siebie i o to, co razem tworzycie! A jeśli odpowiedź zabrzmi przecząco, to dajcie sobie jeszcze więcej tego, czego potrzebujecie!
Zapraszam też na coaching dla Par! Szczegóły znajdziesz tutaj >>
Ewelina Jasik Body and Mind Coaching
www.ewelinajasik.pl